Madonna’s Blonde Ambition Tour in 1990 was spraakmakend in veel opzichten: indrukwekkende decors, een choreografie vol seks en religieuze symbolen (de katholieke kerk stond op haar achterste benen), de beroemde punt-bh van Jean-Paul Gaultier, de documentaire In Bed With Madonna die naderhand uitkwam en de op de top van haar roem verkerende Madonna zelf, uiteraard.
Veel fans hebben vooral goede herinneringen aan die waanzinnig dansende, goed uitziende mannen door wie Madonna zich tijdens de tour liet omringen. Met name in de gayhoek groeiden ze uit tot rolmodellen. Stoer en trots oogden ze, waarmee ze in het aidstijdperk waarin The Blonde Ambition Tour plaatsvond, een periode waarin homo’s vaak in dubieus daglicht stonden, voor veel in de kast zittende of daar net uitgekomen pubers van grote betekenis waren. ‘Het was de eerste keer dat ik homo’s zag, homo’s die gewoon zichzelf waren’, aldus een Amerikaanse fan in de documentaire.
De zeven dansers deelden vier maanden lang lief, leed en schijnwerpers met Madonna, de op dat moment grootste ster ter wereld. Daarna verdwenen ze letterlijk van het toneel. In Strike A Pose worden ze daar weer even opgehesen door de Nederlandse regisseurs Ester Gould en Reijer Zwaan, die besloten om de mannen, van wie er een is overleden, vijfentwintig jaar na dato weer op te zoeken.
Madonna zelf, de spil van alles, komt niet in Strike A Pose voor. Althans, wel op archiefbeelden natuurlijk, maar niet om met Gould en Zwaan op deze episode in haar carrière terug te blikken. Het is het enige smetje. Voor de rest heeft Strike A Pose alles: vreugde, tragiek en lessen over de harde wetten van de showbizz. Het levert een documentaire op die lang blijft hangen.
Strike A Pose gaat op 26 mei in première in de Nederlandse bioscopen.
Strike A Pose
Regie: Ester Gould en
Reijer Zwaan
Genre: documentaire
Waardering: 4 van de 5 ballen
Bron: Metro Nieuws
